حرف زندگی

خیلی‌ وقتا آدم احساس میکنه که یه دنیا حرف تو دلش ریخته، اونقدر که نمیدونه برای گفتنشون از کجا باید شروع کنه. مثل این میمونه که یه دریا حرف داری که اگر سد سکوت از جلوش برداری، اونوقته سیل حرفات یه زندگی‌ رو با خودش میبره. برای همین تصمیم میگیری که بچسبی به سد سکوتو نذاری که سیل حرفات جاری بشن. اونوقته که باید همهٔ فشار رو تحمل کنی فقط نگاه کنی‌، نگاه کنی‌ به امواج کوبندهٔ زندگی‌.

سیل در آیوا سیتی

درس بزرگ آدم برفی

آدم برفی به من آموخت که خود تنها باید او را بسازم. آدم برفی به من آموخت چگونه تنها ساخته شدن , چگونه تنها ایستادن و چگونه تنها آب شدن را. آدم برفی به من آموخت که باید مثل طعم تنهایی سرد بود و درسرمای آن غرق شد , به من آموخت که ما همیشه تنهاییم و کسی را نمی توان توقع با ما بودن را داشت. و آدم برفی همانطور که تنها آمده بود در گرمای امید عبثش آب شد و تنها مرد.

تولدی دیگر

سالی دگر از عمرم گذشت. .پستی و بلندیها آمدند و رفتند بی هیچ گفتکویی و هیچ چک و چونه ای. در آن لحظه موعود به آن می اندیشیدم که شاد باشم یا که غمگین؟ شاد ازبا تجربه تر شدن , دانا و خردمند تر شدن یا که غمگین از هزینه ای که برای به دست آوردن آنها پرداخت کردم که همانا عمرم بود. دوستی می گفت: من نمیدانم که چرا برای سالروزتولد جشن می گیرند وقتی که آدمی لحظه ای به زمان مرگ خویش نزدیکتر می شود.

واقعیت اینست که زندگی بازاریست به وسعت دنیا. هیچ چیز آن بی هزینه و مجانی نیست. بابت هر آنچه که به دست می آوری هزینه ای پرداخت می کنی. بابت عشق , رنج و اضطراب و محدودیت و بابت خرد, عمر گرانمایه, اما کسی موفقتر است که در زندگی با کمترین هزینه , بیشترین بهره را ببرد.

وصف عمر

من از این دنیا چه گویم خسته ام از جام خویش
رهایم کن رهایم کن مرا در حال خویش

Breaking News2: Voice of America

خانم دکتر رضایی- دکتر رضایی-دکتر شیرازیی-سیامک دهقانپور(صدای آمریکا)- دکتر آبادی- خودم

دیروز در نهایت انتخابات مقدماتی ریاست جهوری آمریکا در ایالت آیوا برگذار شد و باراک اباما از حزب دموکرات و مایک هاکابی از حزب جمهوریخواه پیروز شدند. در این مدت به علت اینکه آیوا اولین ایالت برگزار کننده انتخابات بود توجه ویژه ای معطوف ایالت ما بود و از طرف دیگه چون حساسیت ها ر روی ایران زیاد شده توجه ویژه تری به ما به عنوان ساکنان ایرانی آیوا شد. همونطور که در دو پست قبلی نوشتم روزنامه شیکاگو تریبیون اولین رسانه ای بود که این توجه رو به ما نشون داد. بعد از شیکاگو تریبیون نوبت بخش فارسی صدای آمریکا بود که توجه ویژه اش رو به ساکنان ایرانی آیوا نشون بده. مصاحبه تلوزیونی درست یک روز قبل از انتخابات در منزل آقای دکتر رضایی به مدت دو ساعت برگزار شد اگرجه تنها لحظاتی از اون مصاحبه طولانی روز بعد دربرنامه خبرها و نظرهای صدای آمریکا پخش شد که درآخر همین پست لینکش رو میذارم. به هر جهت چیزی که مهمه اینه که حالا که حساسیت دنیا به هر دلیلی روی ایران زیاد شده وظیفه ماست که به دنیا نشون بدیم که ما هم هستیم و توانائیهایی داریم که تا به حال نادیده گرفته شده اندو نشون بدیم که این پتانسیل هر لحظه قابل بهره برداریست. به امید صلح و آرامش همیشگی در دنیا.

برای دیدن مصاحبه میتونیید اینجا رو کلیک کنید.

نوستالژی غربت

توی زندون زندگی

غربت زندانبان منه

دیگه پای رفتنم نمونده

دل به دریا نمی زنه

من و این زندانبان ساکت

دلهره های خام و باطل

دیگه اینجا موندی شدیم

حتی اگر یه وقتی غافل

تو گوی آینده من

ثروت و شهرت و عشقه

هر کی که نمیبینه اینو

مرتکب گناهی زشته

د آخه کجا نوشته

غربت و زندانی زشته

باید که تو زشتیا خوبی ببینی

این خودش رسمه فرشته

دیگه حرفو طولانی نکنم

برم به زندانبان برسم

مدتیه هوای سردش

نمی ذاره به کارام برسم